WKŁADY KOMINOWE – MKŻARY
Elementy systemu MKS umożliwiają zabezpieczenia wewnętrznych powierzchni przewodów kominowych odprowadzających spaliny mokre pochodzące z nowoczesnych energooszczędnych urządzeń grzewczych olejowych, gazowych przed ich destruktywnym działaniem.
W związku z coraz częstszym odchodzeniem od tradycyjnych paliw stałych, których stosowanie związane było ze znacznym zanieczyszczaniem środowiska naturalnego, na rzecz ekologicznych paliw gazowych i płynnych, pojawił się problem dostosowania komina do nowych urządzeń grzewczych i nowych warunków pracy.
System elementów jednościennych zezwala na modernizację kotłowni w tych sytuacjach, gdzie niemożliwa jest zbyt duża ingerencja w substancję budowlaną. Pozwala on na przystosowanie starych istniejących kominów do nowych warunków.
Zastosowanie systemu polega na doborze odpowiednich parametrów nowego komina, jego średnicy zależnej od nowego urządzenia grzewczego i wysokości istniejącego komina i wprowadzeniu kolejno elementów nowego komina stalowego do istniejącego komina ceramicznego. Do przeprowadzenia prawidłowego doboru średnicy komina służą specjalne diagramy.
Warunkiem powodzenia przedsięwzięcia jest odpowiedni stan techniczny istniejącego komina. Jego średnica i kształt musi umożliwiać wprowadzenie elementów nowego komina. W przypadku zwiększenia mocy nowego urządzenia grzewczego w stosunku do dotychczas eksploatowanego, co spowoduje konieczność zastosowania odpowiednio dużej średnicy lub w przypadku wystąpienia krzywizn lub przesunięć w osi komina dotychczasowego, przedsięwzięcie polegające na dostosowaniu starego komina do nowych warunków może być niewykonalne.
Do kominów wyposażonych w przewody spalinowe wykonane ze stali kwasoodpornych można podłączać urządzenia grzewcze na paliwa takie jak olej opałowy i gaz.
Zabudowa przewodu spalinowego powinna być przeprowadzona przez przeszkolony personel i powinna uwzględniać aktualne przepisy budowlane, zalecenia inwestora i zalecenia producenta systemu.
Po zabudowie przewodu spalinowego w kominie ceramicznym, w związku ze zmniejszeniem jego przekroju w zakresie odprowadzania spalin, komin powinien zostać oznakowany poprzez trwałe przymocowanie tabliczki
o wymiarach około 50 na 100 mm z następującymi informacjami:
- zmniejszenie przekroju zgodnie z §176 pkt. 4 Rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dn. 14.12.1994 (DZ. U. nr 10 z dn. 08.02.1995 poz. 46)
- tylko dla paliw olejowych i gazowych.
Przed zabudowaniem przewodu spalinowego w kominie ceramicznym należy go oczyścić z obluzowanych fragmentów ceramicznych pozostających wewnątrz komina, a także z nadmiaru pozostałych w przewodzie kominowym produktów spalania dotychczasowego paliwa. Dla umożliwienia wprowadzenia elementów długościowych i kształtek należy wykonać odpowiedniej wielkości otwory w kominie ceramicznym w części dolnej komina (w strefie wykonania przyłącza kotła grzewczego) oraz w miejscach instalacji dodatkowych kształtek rewizyjnych, ewentualnych przegięć i niedrożności przewodu kominowego. Przewody spalinowe należy instalować
w przewodzie kominowym centrycznie i stabilnie. Połączenie przewodów długościowych i kształtek następuje wtykowo.
W przypadku zaistnienia odpowiednich możliwości technicznych przewód dymowy może zostać zaizolowany termicznie. Jako warstwę izolującą można stosować wełnę mineralną granulowaną, w płytach lub otuliny. Wszystkie te materiały winny posiadać świadectwo wyrobu niepalnego ITB wg. PN-83B-02862.
Średnica przewodu łączącego urządzenie grzewcze z przewodem spalinowym (czopucha) powinna być identyczna ze średnicą króćca wylotowego spalin w przewidywanym do podłączenia urządzeniu grzewczym. Nie można również stosować redukcji zmniejszających przekrój przewodu odprowadzającego spaliny na całej długości przewodu łączącego (czopucha), jak i też przewodu spalinowego. Ewentualne przejście ze średnicy przewodu spalinowego, do średnicy przewodu łączącego może nastąpić poprzez zastosowanie trójnika TR 90 lub TRR 90 o odpowiedniej kombinacji średnic. Przewód spalinowy powinien być tak dobrany, by oprócz warunków wymienionych wyżej, zapewniał temperaturę spalin na całej długości komina, do wylotu komina włącznie, wyższą od punktu rosy dla spalin z danego urządzenia grzewczego. Warunek ten nie obowiązuje dla kotłów kondensacyjnych, w przypadku których obowiązuje instalowanie przewodów spalinowych pracujących z założenia w innych warunkach (na mokro).
Od trójnika do górnej krawędzi komina instaluje się elementy długościowe RP, które łączone są między sobą wtykowo, a ich ilość zależna jest od wysokości komina. Dla czyszczenia i kontroli przewodu spalinowego w dolnej części komina musi być zainstalowana kształtka rewizyjna – wyczystka – KPR. Otwór ten powinien być łatwo dostępny oraz wyposażony w szczelne zamknięcie wykonane z materiału niepalnego. Zamknięciem tym są w przypadku systemu MKS kształtki K lub DR. W przypadku gdy grubość ściany komina ceramicznego jest znaczna, należy stosować przedłużenie wyczystki – Z o tak odpowiednio dobranej długości, by element zamykający otwór rewizyjny licował z powierzchnią zewnętrzną przewodu komina ceramicznego. Dla odprowadzenia kondensatu i nadmiaru deszczówki, która może dostać się do przewodu spalinowego należy stosować odskraplacz OD lub ODZ. W przypadku instalowania kotłów kondensacyjnych odpływ skroplin z odskraplacza powinien być skierowany do neutralizatora. Przewód łączący powinien być zainstalowany od króćca wylotowego spalin urządzenia grzewczego, do komina wznoszące z zachowaniem spadku 5%. Dla urządzeń gazowych przewód łączący powinien posiadać pionowy odcinek o długości minimum 22 cm i w sumie nie może być dłuższy niż 2 m. Przewód łączący musi być tak prowadzony (lub zaizolowany termicznie), by temperatura na wejściu do komina była nie niższa niż 60°C. Efektywna wysokość komina przy kotłach opalanych olejem powinna wynosić minimum 5m. Dla urządzeń gazowych wysokość kanału spalinowego w budynku jednokondygnacyjnym oraz na ostatniej kondygnacji w budynku wielokondygnacyjnym, liczona od otworu przerywacza ciągu do górnej krawędzi wylotu spalin nie może być mniejsza niż 2 m. Na wylocie przewodu spalinowego z komina powinna zostać zainstalowana płyta dachowa – DH (1) zamykająca przewód kominowy. Przewód spalinowy powinien być zakończony w sposób umożliwiający swobodne jego wydłużanie się z uwagi na rozszerzalność cieplną stali. Wielkość przewidziana do skompensowania wydłużenia termicznego elementów długościowych (oznaczona symbolem „X” na rys. 2) zależna jest od całkowitej wysokości komina i osiąganych przez konkretne urządzenie grzewcze parametrach temperaturowych spalin. Na kształtce dachowej może być zainstalowana kształtka – A (2), czyli parasol, zapobiegająca przenikaniu do przewodu spalinowego nadmiaru opadów atmosferycznych. Parasol posiada zainstalowany od spodu stożek, który powoduje spływanie kondensatu do wnętrza komina.
Po zainstalowaniu kompletu przewidzianych do montażu elementów długościowych i kształtek należy w miarę dostępności miejsca ocieplić zainstalowane kształtki wełną mineralną
i następnie uszczelnić wcześniej wykonane otwory montażowe w rejonie otworów rewizyjnych i przyłącza za pomocą ogólnie stosowanych materiałów budowlanych.
Po wykonaniu instalacji odprowadzania spalin podlega ona odbiorowi polegającemu na sprawdzeniu:
· drożności kanału spalinowego,
· szczelności połączeń,
· ciągu komina,
· prawidłowości wykonania połączeń i zgodności z projektem elementów instalacji odprowadzania spalin,
· normatywnego wyprowadzenia ponad dach,
· spełnienia norm ochrony atmosfery.
Odbiór formalny polega na:
· sprawdzeniu zgodności wykonania instalacji z projektem oraz dokumentacją po wykonawczą (w szczególności z decyzją Wydziału Ochrony Środowiska i Państwowej Inspekcji Sanitarnej w zakresie operatu ochrony powietrza atmosferycznego),
· sprawdzeniu aktualności atestów na użyte do budowy instalacji materiały konstrukcyjne, izolacyjne i montażowe.
Odbiór instalacji odprowadzania spalin powinien odbywać się przy udziale uprawnionego mistrza kominiarskiego i kończyć się protokółem.